Padd Solutions

Converted by Falcon Hive



၄၅ၾကိမ္ေျမာက္ေရြးေကာက္ပြဲကို ၾသဂုတ္လ၃၀ ရက္ေန ့မွာက်င္းပခဲ့ပါတယ္ သတ္မွတ္ဦးရည္ ၄၈၀ မွ အတိုက္အခံဒီမိုကရက္တစ္ပါတီDPJ(မင္းရွိတိုး) ကမဲဆႏၵနယ္ေျမ အမတ္၂၂၁ ေနရာရရွိျပီး အေရြးခံရပါတီ အမတ္ ၈၇ ရရွိတဲ့အတြက္စုစုေပါင္း ၃၀၈ အမတ္ေနရာရရွိသြားျပီးအစိုးရအဖြဲ ့ဖြဲ ့စည္းႏိုင္ေတာ့မွာျဖစ္ပါတယ္ လက္ရွိအာဏာရပါတီျဖစ္တဲ့ LDP(ဂ်ီမင္းတိုး)ပါတီကမဲဆႏၵနယ္ေျမ အမတ္ ၆၄ ေနရာသာရရွိျပီး အေရြးခံရပါတီအမတ္ ၅၅ ေနရာ စုစုေပါင္း၁၁၉ အမွတ္ေနရာရရွိသြားပါတယ္ ခိုးမဲတိုး ပါတီကေတာ့မဲဆႏၵနယ္ေျမမွာေရြးခ်ယ္ခံရတဲ့အမတ္မရွိဘဲ ပါတီအေနျဖင့္ အမတ္ ၂၁ေနရာရရွိခဲ့ပါတယ္၊ ရွမင္းတိုးပါတီကေတာ့ မဲဆႏၵနယ္ေျမ အမတ္ ၃ေနရာနဲ ့ပါတီအေနျဖင့္ ၄ေနရာ စုစုေပါင္း အမတ္ေနရာရရွိပါတယ္၊ မင္းနေနာ့တို ပါတီကေတာ့မဲဆႏၵနယ္ေျမအမတ္ ၂ ေနရာနဲ ့ပါတီအမွတ္ ၃ ေနရာ စုစုေပါင္း ေနရာရွိပါတယ္ ခိုးခုမင္းရွင္းတိုး ပါတီကေတာ့ မဲနယ္ေျမ ေနရာ၊ရွင္းတိုးနီဟြန္းပါတီကမဲနယ္ေျမေနရာ၊ ရွင္းတိုးဒိုးခ်ိပါတီက မဲနယ္ေျမ၁ ေနရာနဲ ့တသီးပုဂၢလက ေနရာရရွိခဲ့ၾကပါတယ္+/- Title of the post link

Rest of the post summary or text that you need to hide

ေျမငလ်င္ဒဏ္ခံႏိုင္ရည္ရွိေသာ အေဆာက္အဦး
Type your summary hereဒီေန ့က်ေနာ္တို ့ဒုကၡသည္မ်ားကူညီေစာင့္ေရွာက္ေရး ဂ်ပန္စာသင္တန္းေက်ာင္းမွ သင္ၾကားေပးလိုက္တဲ့ ေျမငလ်င္ဒဏ္ခံႏိုင္ရည္ရွိေသာ အေဆာက္အဦး အေၾကာင္ကို က်ေနာ္ စေသာင္း၀င္းမွ ျမန္မာဘာသာ ျပန္ဆို တင္ျပလိုက္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ၊

Type rest of the post here ဂ်ပန္ႏိုင္ငံသည္ ငလ်င္အလႈပ္မ်ားေသာ ႏိုင္ငံတႏိုင္ငံျဖစ္သည့္အတြက္ အေဆာက္အဦးကိုတည္ေဆာက္ရာတြင္လည္း ငလ်င္ဒဏ္ကို ခံႏိုင္ရည္ရွိေစရန္ စီမံကိန္းခ်၍ တည္ေဆာက္ၾကရပါသည္၊ နည္းပညာပိုင္းတိုးတက္လာသည္ႏွင့္အမွ် ယခုေနာက္ပိုင္း တည္ေဆာက္မႈမ်ားလာေသာ နမႈနာတခုကို တင္ျပမွာျဖစ္ပါမယ္၊ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္ တိုက်ိဳျမိဳ ့မွာတည္ေဆာက္ခဲ့တဲ့ ၂၈ ထပ္ရွိေသာ လူေနတိုက္ၾကီးအေၾကာင္းဘဲျဖစ္ပါတယ္ ထိုအေဆာက္အဦးၾကီးရဲ ့ ေျမႀကီးေအာက္ထပ္ကိုဆင္းၾကည့္ခဲ့ရာ အခ်င္း၁.၅ မီတာရွိတဲ့ အမဲေရာင္တိုင္္လံုးၾကီးမ်ားမ်ားစြာျဖင့္ အေဆာက္အဦးၾကီးကို ေအာက္ေျခမွ ေထာက္ပင့္ထားပါတယ္ အဲ့ဒီတိုင္ၾကီးေတြဟာ အလြန္းမာေသာ ေရာ္ဘာတံုးၾကီးမ်ားျဖစ္ၾကပါတယ္ ငလ်င္လႈပ္ေသာအခါ အဲဒီေရာ္ဘာတံုးၾကီးမ်ားက ကူရွင္ သေဘာမ်ိဳးျဖစ္ျပီး အေဆာက္အဦးပ်က္စီးမႈႏွင့္ ရိမ္းထိုးမႈတို ့ကိုေလွ်ာ့ပါေစပါတယ္ စကားခ်ပ္- က်ေနာ္ တုိက်ိဳျမိဳ ့ ရွင္ဂ်ဳကု မွာ ၁၂ထပ္ျမင့္တဲ့အေဆာက္အဦးမွာအလုပ္လုပ္ေနစဥ္ငလ်င္ျပင္းအားအဆင့္ ၃ ေလာက္ရွိတဲ့ ငလ်င္လႈပ္ဖူပါတယ္ ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့ သေဘၤာၾကီးလႈိုင္းစီးေနသလိုပါဘဲဗ်ာ ငလ်င္ဒဏ္ခံႏိုင္တဲ ့အေဆာက္အဦးဆိုတာသိထားေတာ့သိပ္ဘယ္ေၾကာက္မလဲ ကိုယ္အိမ္မွာရွိေနစဥ္ ငလ်င္လႈပ္ရင္ေတာ့ေတာ္ေတာ့ကိုေၾကာက္တာ တခါတံုးက ည၁၂နာရီေလာက္ၾကီးအိမ္မွာရွိေနတံုး ငလ်င္ျပင္းအားအဆင့္ ၄ ေလာက္ရွိတဲ့ ငလ်င္လူပ္လိုက္တာ ငလ်င္ဗဟိုခ်က္(ျပင္းအား၅)နဲ ့လည္းနီးေတာ့ တအိမ္လံုးတံခါးေတြမွန္ေတြဆိုတာ တဂ်ိမ္းဂ်ိမ္းနဲ ့ဆူညံေနေတာ့တယ္ ေနေတာ့လဲ ၆ထပ္တုိက္အေပါဆံုးထပ္ဆိုေတာ့ တိုက္ၾကီးဘယ္ေတာ့တံုးလံုးလဲမလဲဆိုတာေတာေတာ့ကိုေၾကာက္သြားတယ္ ဘာနဲ ့တူသလဲဆိုေတာ့ ေဂၚဆီလာႀကီးတေကာင္က အိမ္ကို ကိုင္လႈပ္ေနသလုိပါဘဲဗ်ာ အဲဒါနဲ ့ဘဲ ဂေရာင္ဂတမ္းနဲ ့ကမာၻေျမၾကီးကိုဆုေတာင္းမိတယ္ ေျမၾကီးရယ္ ငါတို ့က ဒီေျမၾကီးကိုဘဲအာကိုယ္းျပီးေနရတာမင္းကဒီလိုလႈပ္ေနေတာ့ ငါတို ့ကဘယ္လိုေနရမွာလဲလို ့စိတ္ထဲ ကေနဆုေတာင္ေနမိတယ္။ ဒီမွာကတခုေကာင္းတာက ငလ်င္လႈပ္လို ့ေတာင္မွမျပီးေသးဘူး TV ခ်န္နယ္ ၁ မွာငလ်င္ဗဟိုခ်က္နဲ ့ျပင္းအား ျပေနျပီး ေနာက္မွဘယ္ေနရာမွာျပင္းအားဘယ္ေလာက္ဆိုတာဆက္တုိက္ျပေတာ့တာဘဲ၊ ထူးျခားတာတခုက အေဆာက္အဦးေတြရဲ ့ေျမေအာက္ထပ္ေတြဆိုရင္ ငလ်င္ျပင္းအား ၃ ေလာက္ဆိုရင္သိေတာင္မသိဘူး နဲနဲေလးဘဲလႈပ္တယ္ ဘာျဖစ္လို ့လဲမသိဘူး အာနဲနဲမ်ားသြားျပီး စာဆက္ေရးလိုက္အံုးမယ္၊ +/- Title of the post link

Rest of the post summary or text that you need to hide

ေသဆံုးသြားတဲ့ ေယာက်ၤားရဲ ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ပစၥည္းဟာ
တစ္ဦးတည္းေသာ မိန္းမနဲ ့ တစ္ဦးတည္းေသာခေလးသာ
တျခားဘားမွ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့
အုတ္ဂူတခုေတာင္ မခ်န္ထားႏိုင္္ခဲ့။

ေသဆံုးသြားတဲ့ မိန္ခေလးရဲ ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ ပစၥည္းဟာ
ညိုးႏြမ္းေနတဲ့ပန္းနဲ ့ တစ္ဦးတည္းေသာ ခေလးသာ
တျခားဘားမွ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့
အ၀တ္တစ္စံုေတာင္ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့။

ေသဆံုးသြားတဲ့ ခေလးရဲ ့က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းဟာ
က်ံဳလွီေနတဲ့ေျခေတာက္နဲ ့ မ်က္ရည္စကေလးေတြသာ
တျခားဘားမွ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့
အမွတ္ရစရာတခုေတာင္ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့။

ေသဆံုးသြားတဲ့ စစ္သည္တဦးရဲ ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းဟာ
ပ်က္စီးသြားတဲ့ေသနတ္နဲ ့ ဒဏ္ရာရသြားတဲ့ ကမာၻေျမသာ
တျခားဘားမွ မခ်န္ထားခဲ့
ျငိမ္းခ်မ္းမႈ တစ္ခုေတာင္ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့။

ေသဆံုးသြားတဲ့သူရဲ ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းဟာ
အသက္ရွင္ေနဆဲ က်ေနာ္နဲ ့ အသက္ရွင္ေနဆဲ သင္
တျခားဘားမွ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့
တျခားဘားမွ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့။

ေသဆံုးသြားတဲ့ သမိုင္းရဲ ့ က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့ပစၥည္းဟာ
သစ္လြင္ေနတဲ့ ဒီေန ့နဲ ့ေနာင္လာမဲ့မနက္ျဖန္
တျခားဘာမွ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့
တျခားဘာမွ မခ်န္ထားႏိုင္ခဲ့။
+/- Title of the post link

Rest of the post summary or text that you need to hide



ဂ်ပန္မွာ တေထာင္တန္ ငါးေထာင္တန္နဲ ့တေသာင္းတန္ေငြစကၠဴမ်ားရွိၾကပါတယ္၊ဂ်ပန္ေငြစကၠဴကိုျပဳလုပ္ထားတဲ့ နည္းပညာဟာ လြန္စြာခက္ခဲရႈတ္ေထြးတဲ့အတြက္ အတုအပျပဳလုပ္ဖို ့အလြန္ခက္ခဲတယ္လို ့ကမာၻမွာနာမည္ၾကီးပါတယ္၊ ဂ်ပန္ေငြစကၠဴမ်ားမွာ ဂ်ပန္ႏိုင္ငံရဲ ့နာမည္ၾကီးခဲ့တဲ့ လူေတြရဲ့မ်က္ႏွာပံုေတြကို ထည့္ထားပါတယ္
၂၀၀၄ ခုႏွစ္ကစျပီး တေထာင္တန္းကို ႏိုဂူခ်ိဟီဒဲေရာ(noguchihideyo)၊ ငါးေထာင္တန္ကို ဟီဂူခ်ီအိခ်ိေရာ(higuchiichiyou)၊နဲ ့တစ္ေသာင္းတန္ကိုေတာ့ ဟိုးအရင္ကတည္းကအတိုင္း မေျပာင္းလဲဘဲ ဖူခုဇာ၀ါ ရုခိခ်ိ(fukuzawa yukichi) ဘဲျဖစ္ပါတယ္၊ အဲဒီလူေတြဟာ ဘယ္လိုလူေတြလဲဆိုတာကို ၾကည့္ၾကရေအာင္
တစ္ေထာင္တန္ ႏိုဂူခ်ီဟီဒဲေရာ (၁၈၇၆-၁၉၂၈) ၊ ႏိုဂူခ်ီဟီဒဲေရာဟာ နာမည္ထင္ရွားတဲ ့ ေဆးသိပံၸပညာရွင္တစ္ဦးျဖစ္ပါတယ္ ဟီဒဲေရာဟာ ဖုခုရွိမားကန္မွာေမြးဖြားခဲ့ျပီး မိသားစုဟာအလြန္ဆင္းရဲ ရွာပါတယ္ သူ ့အေဖဟာဟို းအေ၀းၾကီးမွာအလုပ္သြားလုပ္ရျပီး အရင္အရမ္းေသာက္တာေၾကာင့္ ရသမွ်ပိုက္ဆံ အရက္ဖိုးနဲ ့ဘဲကုန္ေနတာေၾကာင့္ ဟီဒဲေရာရဲ ့အိမ္ဟာ အျမဲပိုက္ဆံမရွိပါဘူး၊ သူအေမကလည္း အလုပ္ၾကိဳးစားလုပ္ေပမဲ ့သိပ္အဆင္မေျပပါဘူး၊ ဟီဒဲေရာဟာ တစ္ႏွစ္ခြဲ အရြယ္မွာ အိမ္တြင္းမီးဖိုထဲကို ျပဳတ္က်ျပီး ဘယ္လက္ေခ်ာင္း ငါးေခ်ာင္း ဖ်န္ ့လို ့မရေတာ့ပါဘူး ငယ္စဥ္က ေက်ာင္းမွာသူငယ္ခ်င္းေတြက ဟီဒဲေရာရဲ ့လက္ကိုၾကည့္ျပီး ၀ိုင္းရီၾကပါတယ္ ဒါေပမဲ့လဲ ဟီဒဲေရာဟာ စာကိုသာဖိၾကိဳးစားခဲ့ပါတယ္ အျမဲတန္းအတန္းထဲမွာပထမရရွိခဲ့ပါတယ္၊ ပိုက္ဆံရွိတဲ့မိသားစုေတြကေတာ့ မူလတန္းျပီးတာနဲ ့ အလယ္တန္းေက်ာင္းကိုတက္ႏိုင္ၾကေပမဲ ့ ဟီဒဲေရာခမ်ာမွာေတာ့ ေက်ာင္းဆက္တက္ခ်င္းေပမဲ့ ပိုက္ဆံမရွိတဲ့ အတြက္ ေက်ာင္းဆက္မတက္ႏုိင္ဘဲျေစ္ေနခဲ့ပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္မွာဘဲ အလယ္တန္းေက်ာင္း ဆရာၾကီး ခိုဘာရာရွိဆာကအဲ ကဟီဒဲေရာဟာ ဥာဏ္ေကာင္းတဲ့ခေလးျဖစ္တယ္ ေက်ာင္းဆက္တက္ႏုိင္ဖို ့ ပိုက္ဆံထုတ္ေပးခဲ့တဲ့အတြက္ ဟီဒဲေရာဟာ ေက်ာင္းဆက္တက္ႏိုင္ခဲ့ပါတယ္ အဲဒီကေနေတာက္ေလွ်ာက္ ဆရာၾကီးခုိဘာရာရွိ ဟာ ဟီဒဲေရာကိုကူညီေပးခဲ့ပါတယ္၊

အလယ္တန္း ေလးႏွစ္ေရာက္ေတာ့ ဟီဒဲေရာရဲ ့ဘယ္လက္လက္ေခ်ာင္းေတြကို ခြဲစိတ္ကုသမႈခံယူခဲ့ပါတယ္ ဖ်န္ ့လို ့မရတဲ ့လက္ေခ်ာင္း ငါးေခ်ာင္းၾကားကို ခဲြျဖတ္လိုက္တဲ့အတြက္ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြလႈပ္ရွားလို ့ရလာပါတယ္၊ ခဲြစိတ္ကုသဖို ့ပိုက္ဆံကို အလယ္တန္းေက်ာင္းအုပ္ဆရာၾကီးနဲ ့ ဆရာဆရာမမ်ား သူငယ္ခ်င္းမ်ားက ၀ိုင္း၀န္းကူညီေပးခဲ့ၾကပါတယ္၊ အဲဒီအခ်ိန္ကစျပီး ဟီဒဲေရာဟာ ဆရာ၀န္ျဖစ္ခ်င္စိတ္ ကိန္းေအာင္းလာပါေတာ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ဟီဒဲေရာဟာ တကၠသိုလ္ဆက္တက္ဖို ့ပိုက္ဆံမရွိတဲ့အတြက္ မိမိဖာသာ ၾကိဳးစားျပီးဆရာ၀န္စာေမးပြဲကို၀င္ေျဖဖို ့စိတ္ဆံုးျဖတ္ခဲ့ပါတယ္
ေန၀န္းနီ(က်ံုေပ်ာ္)


လြန္ခဲ့ေသာႏွစ္ေပါင္းသံုးဆယ္ကျဖစ္သည္၊ ဧရာ၀တီတိုင္း ငပုေတာျမိဳ ့နယ္ရွိ ခလံုမန္လွ ဆိုေသာရြာေလးဆီသုိ ့ ေႏြရာသီက်မ္းစာသင္တန္းတက္ရန္ သင္းအုပ္ဆရာမွ က်ေနာ္အပါအ၀င္ သင္တန္းသား ငါးေယာက္ကို ေရြးခ်ယ္ခဲ့သည္၊ ေျခာက္ေသြ ့ရာသီေရာက္ျပီးျဖစ္၍ အိမ္ႏွင့္ျခံ၀င္းစည္းရိုးမ်ားျပင္ရန္ ရွိေသာေၾကာင့္ သြားရန္စိတ္မပါေသာ္လည္း ယခင္တာ၀န္ေပးတိုင္း အေၾကာင္းအမ်ိဳးမ်ိဳးျပကာ ျငင္းဆန္ခဲ့သည္္က တေၾကာင္း ဘာသာေရးတြင္ ေသြးေအးေနခဲ့ေသာ က်ေနာ့အား ဇနီးသည္မွတိုက္တြန္းသြားေစခ်င္သည္ကေၾကာင္းေၾကာင့္ သင္တန္းသြားရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္၊ ငပုေတာျမိဳ ့နယ္ေအာက္ဖက္ ပင္လယ္ႏွင့္နီးစပ္လွ်က္ရွိျပီး လမ္းပန္းဆက္သြယ္ေရး ခက္သည့္ျမိဳ ့နယ္လည္းျဖစ္သည္။

တဖက္ကလည္းအထုတ္ဆြဲရေသာေၾကာင့္ က်ေနာ္တို ့အားလံုးေျခကုန္လက္ပန္းက်ေနၾကျပီး ဤခရီးကိုလာမိျခင္းသည္ေနာင္တရမိသည့္အျပင္ ဤမွ်ေလာက္ေခါင္ေသာအရပ္တြင္ရွိသည့္ ခလံုမန္လွဆိုေသာရြာေလးကိုမေရာက္မွီကပင္ စိတ္ပ်က္ေနမိသည္၊ ေမာေမာပန္းပန္းေလွ်ာက္ခဲ့သည္မွာ ညေနပင္ေစာင္းေသာ္လည္း ရြာဟူ၍ အရိပ္အေရာင္ပင္ မေတြ ့ရေသး ဘယ္ႏွစ္ၾကိမ္ေျမာက္မွန္မသိေသာ ေဒသခံဆရာ၏ “ေရာက္ျပီးဟိတ္“ဆိုေသာအသံႏွင့္အတူ လက္ညိဳးညြန္ရာသို ့ၾကည့္လိုက္ေသာအခါ ေတာင္ေစာင္းေပၚတြင္တဲသာသာ အိမ္အလံုး ႏွစ္ဆယ္ခန္ ့ဟိုတစု ဒီတစုႏွင့္ ျပန္ ့က်ဲေနသည့္ရြာေလးကို အေပၚဆီးမွလွမ္းျမင္ေနရသည္၊
အိမ္အားလံုးမွာ အင္ဖက္မိုးထရံကာမ်ားျဖစ္ၾကျပီး ျခံ၀င္း၊စည္းရိုးႏွင့္တံခါးမ်ားမရွိၾကေခ် ထို ့ေၾကာင့္ပင္လွ်င္ရြာလမ္းဟူ၍ သတ္သတ္မွတ္မွတ္မရွိၾကဘဲ အဆင္ေျပသလိုျဖတ္သန္းသြားလာၾကသည္၊ရြာသားမ်ား မ်ားမ်ားစားစားမေတြ ့ရ၍ ေဒသခံဆရာအားေမးၾကည့္ရာ ယခုအခါလယ္ယာလုပ္ငန္းျပီး၍ ေတာင္ယာဆီသို ့မီးေသြးဖုတ္သြားၾကေသာေၾကာင့္ အိမ္ေစာင့္ရန္သက္ၾကီးရြယ္အိုႏွင့္ မိန္းခေလးမ်ားသာရွိေၾကာင္းသိရသည္။
+/ဆက္ဖတ္ခ်င္လား ဒီမွႏွိပ္ပါ


ထို ့ေၾကာင့္ပင္လွ်င္က်ေနာ္တို ့တည္းခိုသည့္အိမ္၌ အျမဲေဆးတန္ခဲ၍ အျမဲျပံဳးေနတတ္ေသာ ဖထီးၾကီးမွလြဲ၍ မည္သူမွ်မရွိၾကေခ်၊ ဖထီးၾကီးမွာ ပိုး၊စေကာ ႏွစ္ဘာသာစလံုး ေကာင္းမြန္စြာေျပာဆိုႏိုင္ျပီး ဗမာလိုလိမ္ ့ပတ္လည္ေအာင္မေျပာတတ္ေခ် က်ေနာ္တို ့အဖြဲ ့အေမာေျဖေရခ်ိဳးျပီး ထမင္းစားရံုႏွင့္ သင္တန္းျပဳလုပ္မည့္ေနရာသို ့သြားရန္ျပင္ဆင္ၾကသည္၊ ဤတြင္ အေဖၚတေယာက္က ေလွ်ာ္ထားသည့္ ဂ်င္းအက်ၤ ီ၀မ္းဆက္ကို အိမ္ေရွ ့တြင္ လွမ္းထားခဲ့ရာ စိတ္မခ်၍ ဖထီၾကီးအားေမးၾကည့္မည္ဟု အႀကံရကာ က်ေနာ္ကဗမာစကား ေကာင္းေကာင္းနားမလည္းေသာ ဖထီးၾကီးအား “ဒီရြာမွာသူခိုးရွိသလား”ဟု ဒဲဒိုးေမးလိုက္ရာ ဖထီးၾကီးမွာ မ်က္ႏွာ ကြက္ကနဲျဖစ္သြားျပီး “ဘယ္ကလာတဲ့သူခိုးလဲ”ဟုေမးေျဖေျဖလိုက္သျဖင့္ ဖထီးၾကီးရဲ ့အေျဖကိုသေဘာက်ကာ ငိုအားထက္ရယ္အားသန္ခဲ့ရပါသည္၊
ထမင္းရံုသို ့သြားရာလမ္းေဘး၌ လြတ္ထားေသာႏြားမ်ားႏွင့္ အိမ္သို ့ျပန္မသယ္ႏိုင္ေသးသည့္စပါးပံုမ်ားကိုေတြ ့လိုက္ေတာ့မွ ဂ်င္းအက်ၤ ီေျပာက္မွာစိုး၍ သူခိုးရွိလားေမးခဲ့ျခင္းကို အားနာမိသည္၊ ထမင္းရံုသို ့သြားေသာ္ ဟင္းမ်ားထည့္ထားေသာ စဥ့္အိုးမ်ားကိုေတြ ့ရသည္ ဤေနရာေဒသသည္ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ ထမင္းဆိုင္မ်ားမရွိ၍ ဧသည္မ်ားအတြက္ ထမင္းစားခ်ိန္ကို သတ္သတ္မွတ္မွတ္မထားဘဲ မိမိဆာသည့္အခ်ိန္တြင္ အခ်ိန္မေရြးလာေရာက္စားေသာက္ႏိုင္ေၾကာင္း ရွင္းျပသည္ကိုၾကားလိုက္ေသာအခါ ႏြမ္းပါးေသာ္လည္းေစတနာႏွင့္ ေလာကြတ္ျပဴငွာရွိေသာ ရြာေလးဟုမွတ္ခ်က္ခ်မိသည္၊
သင္တန္းနားသည့္အခ်ိန္တြင္ လည္းပတ္စရာေနရာလည္းမရွိသည့္အျပင္ အိမ္တြင္အပ်င္းေျပဖတ္စရာ စာအုပ္သံုးေလးအုတ္ႏွင့္ နံရံတြင္ခ်ိတ္ဆြဲထားေသာ ျပကၡဒိန္မွတပါးအျခား ဘားမွမရွိေခ်၊ က်ေနာ္လည္းျပကၡဒိန္ကို လွန္ေလွာ္ၾကည့္ရွဴ ့ေနရာမွ ေနာက္ဆံုးစာရြက္၌ စာရင္းလိုလိုခဲတံႏွင့္ေရးျခစ္ထားသည္ကိုေတြ ့၍ ဖထီးၾကီးအားေမးၾကည့္ရာ ၀က္သားစာရင္းျဖစ္ေၾကာင္းသိရသည္၊သူတို ့ေဒသထံုးစံအရ ၀က္ေပၚလွ်င္ေငြေၾကးျဖင့္မေရာင္းဘဲ တအိမ္ကိုတပိႆာတတြဲလိုက္ေပးသည္ သူ၀က္ေပၚေသာအခါက်မွ တစ္တြဲျပန္၍ဆပ္ျခင္းျဖစ္သည္၊ သို ့ေသာ္က်ေနာ္စဥ္းစားမိသည္မွာထိုသို ့ဆိုလွ်င္ ကိုယ္ေပးရမည့္၀က္သားစာရင္းႏွင့္ကိုယ္ရမည့္၀က္သားစာရင္းဟူ၍ ႏွစ္ခုရွိရျဖစ္ရာ ယခုမွာ စာရင္းတစ္ခုတည္းျဖစ္ေန၍ ဖထီးအားေမးၾကည့္ရာ ဖထီၾကီးက မွတ္ထားတဲ့စာရင္းေတြဟာ ကိုယ္က ျပန္ေပးရမယ့္စာရင္းေတြျဖစ္ေၾကာင္းေျပာျပပါသည္၊ထိုအခါက်ေနာ္က ကိုယ္ကျပန္ရမဲ့စာရင္းက်ေတာ့ေရာဟုေမးရာ ဖထီၤးၾကီးက“ ျပန္ေပးရမဲ ့သူုကမွတ္ထားပါလိမ့္မယ္”ဟုရိုးရိုးေလးေျပာလုိက္တဲ့အတြက္ က်ေနာ္ပါစပ္အေဟာင္းသားႏွင့္ အံၾသျခင္းၾကီးစြာျဖစ္ခဲ့ရပါသည္၊
တိုးတက္ယဥ္ေက်း၍ လူေနမႈအဆင့္အတန္းျမင့္သည္ဆိုေသာ က်ေနာ္တို ့ေဒသတြင္ ေငြအေပးအယူကိစၥ၌ စာခ်ဳပ္စာတန္းႏွင့္ အေသအျခာလုပ္ပါလွ်က္ ကတိက၀တ္ပ်က္ကြက္ကာ ရံုးေရာက္ ဂတ္ေရာက္ကိစၥမ်ား နားႏွင့္မဆံေအာင္ျဖစ္ေနခ်ိန္တြင္ ႏႈတ္ကတိ တစ္ခြန္းမွ်ဆိုစရာမလိုဘဲ သစၥာအရာ၌ ေနာက္ေက်ာလံုလြန္းသည့္ ရြားေလး၏ စိတ္ဓါတ္အခင္းအၾကင္းကို ေလးစားမိပါသည္၊ ညဘက္တြင္ ႏြားမ်ားခ်ည္ထားစရာမလိုေသာ တလင္းထဲ၌ ပံုထားေသာစပါးမ်ားေပ်ာက္မွာကိုမစိုးရိမ္ရေသာ၊သမီပ်ိဳေလးမ်ားကို ညအိပ္ညေန အိမ္ေစာင့္အျဖစ္ စိတ္ခ်လက္ခ် ထားခဲ့ႏိုင္ေသာ ဤေနရာေဒသ၌ ေငြႏွစ္ရာ့ငါးဆယ္ထည့္ထားေသာအိပ္ကို ေသာ့ခတ္ထားေသာ က်ေနာ့္၏အျပဳအမႈသည္ ရြာကေလး၏ ဂုဏ္သိကၡာကိုေစာ္ကားသလိုျဖစ္ေနျပီးဟု ေတြးမိကာ ရွက္သလို သိမ္ငယ္သလိုခံစားလာမိသည္၊ ထို ့ေၾကာင့္ သားေရအိတ္မွေသာ့ကိုျဖဳတ္လိုက္ျပီးနံရံတြင္ခ်ိတ္ဆြဲထားလိုက္သည္၊ ေဖါက္ျပန္ဖ်က္ဆီးတတ္ေသာ ေလာဘ၊ေမာဟ၊ေဒါသ၊မစၦိယစိတ္မ်ားကို သီလတည္းဟူေသာ ေသာ့ျဖင့္အေသအခ်ာခ်ိတ္ပိတ္ခတ္ႏိွပ္ထားေသာေၾကာင့္ ရြာကေလးသည္ စည္းရိုးမရွိ၊ ၀င္းမရွိ၊ တံခါးမရွိျဖင့္ လြတ္လပ္ေပါ့ပါးစြာ ေနႏိုင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္ဟု ေတြးမိကာရြာကေလးအေပၚသို ့ ေလးစားၾကည္ညိဳမိလာခဲ့သည္၊ ဘ၀ေနပူစပ္ခါးေအာက္၌ အေဆာင္အေရာင္ ပကာသနဟူ၍ ဘားမွ်မရွိေသာ္လည္း တင္းတိန္ေရာက္ရဲ၍ျဖဴစင္ရိုးသားေသာ ႏွလံုးစိတ္၀မ္းႏွင့္ျငိမ္းခ်မ္းေနသည့္ရြာကေလး၏ အလွတရားကို ပီပီျပင္ျပင္ျမင္လာသည္။ ခလံုမန္လွ ရြာကေလးသို ့က်ေနာ္ ့့လာခဲ့ရျခင္းအေၾကာင္းအရင္းမွာ ဓမၼတရားျပသရန္အတြက္ျဖစ္ပါသည္ အခုေတာ့ ရြာကေလးမွက်ေနာ္ကို ဓမၼတရားျပန္ျပေနေလျပီး၊
ျပန္သည့္ေန ့၌ ရြာအ၀င္ေတာင္ကုန္ေလးေပၚရပ္ရင္း ရီေ၀ေနေသာမ်က္ရည္ၾကားမွ ရြာကေလးကိုႏႈတ္ဆက္ေနမိသည္၊ ရြာကေလးမွာမေျပာင္းလဲေသာ္လည္း ရြာကေလးက က်ေနာ့္အျမင္မ်ာကိုေျပာင္းလဲေစခဲ့ပါျပီး၊ အိမ္သို ့ျပန္ေရာက္ေသာ္ ေလွ်ာ္စရာအ၀တ္မ်ားကို ဆြဲထုတ္ယူေနေသာ ဇနီးသည္က “အစ္ကိုေရ အိတ္မွာခတ္ထားတဲ့ေၾကးနီေသာ့ေလးမေတြ ့ပါလား ဘယ္ေရာက္သြားသလဲ”ဟု ပ်ာပ်ာသလဲေမးရာ က်ေနာ္က ခလံုမန္လုရြာကေလးအေၾကာင္း စီကာပတ္ကုန္းေျပာၾကားျပီး“တရြာလံုးမွာေသာ့မျမင္ဖူးတဲ့ ရြာကိုလက္ေဆာင္ေပးခဲ့တယ္”ဟုေျပာျပလိုက္သည္၊ ဇနီးသည္က“အမေလးေတာ္ေသာ့မလိုတဲ့ရြာမွာေသာ့ထားခဲ့လို ့ဘယ္မွာသြားသံုးမွာတုန္း ဒီမွာေသာ့လိုတယ္ေလ၊ ဒါနဲ ့ခရီးေရာက္မဆိုက္ေျပာရအံုးမယ္ ရွင့္အိမ္ျခံစည္းရိုးေတြပ်က္ေနတာ အျမန္ျပင္ရင္ေကာင္းမယ္ မေန ့ညကလမ္းထိပ္ကဆိုင္ကို၀င္ေဖာက္တာကုန္ပါေရာ့လားအေစာင့္ေတာင္မႏိုးဘူး“၊ ဇနီသည္၏စကားအဆံုး၌ က်ေနာ့္ဒူးမ်ား ညြတ္ေကြးက်သြားေတာ့သည္၊
အႏုိင္ရပါတီကိုအာဏာလြဲေပးမည္ဟု ကမာၻသို ့ေၾကညာခဲ့ျပီးမွ ကိုယ့္ႏႈတ္ထြက္ကတိစကားကိုမ်က္ကြယ္ျပဳကာ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာရင္ျပီးေရာ ဆိုသည့္ အာဏာရွင္ အစိုးရ၏ ရက္စက္မႈမ်ားကိုလည္းခါးစည္းခံခဲ့ဘူးပါသည္၊ တေန ့တျခားၾကပ္တည္းလာေသာစား၀တ္ေနေရးအတြက္ က်ေနာ္ခ်စ္ေသာ မိသားစုအသိုက္အျမံဳေလးႏွင့္၀န္းက်င္ကိုထားခဲ့ကာ သေဘၤာသားဘ၀ႏွင့္ႏိုင္ငံအေတာ္မ်ားမ်ားကို ေရာက္ခဲ့ဖူးပါသည္၊ ေခတ္မွီတိုးတက္ေသာႏိုင္ငံမ်ားျဖစ္သည့္အေလွ်ာက္ စက္မႈနည္းပညာတို ့ျဖင့္ဖန္တီထားေသာ မိုးေမွ်ာ္အေဆာက္အအံုမ်ား၊ ရုပ္၀တၱဳပစၥည္းမ်ား ဆက္သြယ္ေရးစႏွစ္မ်ားကိုျမင္ေတြ ့ရေသာအခါ ရင္သပ္ရႈေမာအံၾသၾကီးစြာျဖစ္မိပါသည္၊ သို ့ေသာ္တဖက္မွ အာမခံေသာ့မ်ား၊ လွ်ိဳ ၀ွက္နံပါတ္မ်ား၊ Security Camera, Security alarm မ်ားကိုျမင္ေတြ ့လိုက္ရေသာအခါ တုိးတက္သည့္ျမိဳ ့ျပလူေနမႈစနစ္၏ ခါးသီးမႈဒဏ္ကို နာက်င္မြန္းၾကပ္စြာခံစားရေလတိုင္း က်ေနာ့္၏စိတ္အစဥ္တို ့သည္ တခ်ိန္က ေရာက္ခဲ့ဘူးသည့္ ကရင္ရြာကေလး “ခလံုမန္လု” ဆီသို ့အေျပးႏွင္ေရာက္ရွိစျမဲျဖစ္ေလေတာ့သည္။